zaterdag 18 februari 2012
lekker lezen
maandag 6 februari 2012
Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt
Mijn nieuwe boek heb ik op basis van de titel uitgezocht. Grappig genoeg vind het Parool juist de titel zeer onaantrekkelijk. :) Het is een boekje dat je snel weg leest en tot nu toe wel erg leuk is.
Martin Brester - Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt! ****
recensie van de website van het Parool.
Eerst maar even de titel. Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt! is met afstand de slechtste titel van de afgelopen jaren. Het is een infantiele titel die, met het ook niet echt aantrekkelijke voorplat, zorgt dat je dit boek niet snel oppakt. Je denkt aan een zelfhulpboek voor radeloze vrouwen, vol nuttige tips, tot je in het uitroepteken het woord roman ziet staan.
In deze literatuurarme tijd toch het boek maar eens opengeslagen. Middenin een ultieme mannenfantasiescène waarin een man, die het erg met zichzelf heeft getroffen, seks heeft met twee bloedmooie Peruaanse dames op een hotelkamer in Buenos Aires. Oef.
Al met al geen goed begin. Maar toch. Het boek laten liggen zou jammer zijn, want de roman is behoorlijk genietbaar. En geestig. Het vertelt het verhaal van de dertiger Maurits, die maar niet aan de vrouw raakt. Nadat een relatie is stukgelopen gaat hij, onder de naam Frodo, internetdaten om misschien eindelijk 'de ware' te treffen. In deze roman draait het om die zoektocht naar 'echte liefde', met op de achtergrond een levenslange vriendschap die op de klippen dreigt te lopen.
Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt! is onvervalste lad-lit, licht tegen Nick Hornby aanschurkend (voetbal speelt ook een rol in de roman). Dat is positief bedoeld. Martin Brester weet het verhaal met vaart en humor, én met flauwe grappen en veel clichés (ook eigenschappen van lad-lit), te vertellen. Hij doet dat zo goed, dat je die rare titel al lezend snel vergeet.
Natuurlijk maakt hij van Maurits een man die in deze snelle wereld met weemoed aan vroeger denkt. Ook die voorspelbaarheid past bij het lad-litgenre. Maar ook dat doet hij op fraaie wijze in een gedachtenstroom met treffende zinsnedes als '(...) dat niemand thuis meer kaplaarzen in de kast heeft staan voor in de modder bij de sloot, maar wel twintig paar hippe flipflops zonder Braziliaanse vlaggetjes voor op het strand' en '(...) maar nooit meer iemand lekker verveeld in de branding een uur lang steentjes staat te zeilen over het water'.
En komt het goed met Maurits? Lees het louterende slot van deze roman, een beste in zijn genre, die ten onrechte te lang onopengeslagen is gebleven. (MAARTEN MOLL)
Tweeling van Merete Junker
Na een stuk of 5 dagboeken van Anne-Wil, was ik toe aan een ander soort boek. En ook omdat ik geen Anne-Wil meer had. :)
Ik heb een Zweedse literaire thriller uitgezocht. Tweeling van Merete Junker. Aan het begin een beetje langdradig, maar gaandeweg wordt het steeds beter en aan het eind wil je alleen nog maar lezen om te weten hoe het afloopt. Want dat is zeker nog niet duidelijk. Een aanrader.
Tweeling is Merete Junkers tweede boek over Mette Minde, een journaliste bij de Noorse radiozender NRK, die er ondanks alle plezier in haar werk spijt van heeft dat ze haar opleiding aan de politieacademie nooit heeft afgemaakt. De examenklas van het mediaprofiel aan een middelbare school in de Zuid-Noorse stad Skien wordt opgeschrikt door gewelddadige gebeurtenissen, een zelfmoord, een moord en een jong meisje dat uit haar ouderlijke huis verdwijnt.
Mettes speurtocht naar de precieze gang van zaken voert haar niet alleen naar allerlei plaatsen in de omgeving, maar doet haar uiteindelijk zelfs in Finland belanden. Mensen met nauwe onderlinge banden en eenzame mensen zonder sociaal netwerk raken verstrikt in een knoop die zo strak zit dat het ontwarren ervan levensgevaarlijk wordt en waarin een belangrijke rol is weggelegd door meerdere paren tweelingen.