Leven onder de Spaanse zon

Als ik in Spanje ben droom ik altijd over voorgoed hier blijven. Het is hier zo heerlijk. Natuurlijk gaan wij gewoon weer terug, ons leven in Nederland leent zich nog niet voor vertrek en daarbij is het daar ook fijn wonen. Maar er zijn genoeg mensen die wel hier komen en blijven. Zo ook de mensen in het boek Leven onder de Spaanse zon. In columns verteld de schrijfster hoe ze met haar man Tom verhuist naar Caudete, een plaatsje op 70 km afstand van Alicante. Leuk en leerzaam om te lezen hoe het ze vergaat. Wel veel weetjes die me niet altijd zoveel interesseren, zoals een uitgebreid verhaal over hoe wijn gemaakt wordt, maar het uitgebreide verhaal over de Jamon en de uitleg over het politiestelsel vond ik wel weer leuk. Ik had het boekje zo uit, was maar 100 pagina's.

Ik had nog een dergelijk boekje mee,Spanje voorgoed van Madelon Schoemaker.Hierin worden de verhalen van een aantal Nederlanders opgetekend die hier naartoe gekomen zijn en geslaagd zijn. Hun verhaal, tips, waarom het is gelukt en wat ze anders zouden doen, het staat er allemaal in. Erg leuk om te lezen. Helaas heb ik het al weer uit want het was niet erg dik, 113 pagina's.Ik had graag meer verhalen gelezen.

Rode sneeuw in december

Thuis was ik er al in begonnen, maar in het vliegtuig heb ik het boek bijna uitgelezen, rode sneeuw in december van Simone van der Vlught.Ik zat er helemaal in,het schreeuwende kind op drie rijen van ons af hoorde ik niet en als Nico iets zei moest hij het weer herhalen. Het is lang geleden dat ik zo onder de indruk ben geweest van een boek. Het gaat over de tijd rondom de 80 jarige oorlog waarin de Spanjaarden de Nederlanden aanvielen omdat ze een ander geloof wilden aanhangen. Vanuit de burger, d.m.v. het volgen van Lidewij die trouwt met een arts en zich vestigt in Breda, en vanuit Willem van Oranje. Heel erg indrukwekkend. Beetje vreemd ook om te lezen over de Spanjaarden als vijand terwijl ik zelf onderweg was naar het door mij zo geliefde land.

Spanje

Gisteren zijn we naar Spanje gevlogen om een weekje te genieten van de Spaanse zon, het eten en van elkaar. :) We zijn om kwart voor 7 vertrokken richting Eindhoven. Dat duurde erg lang, we hebben er bijna twee uur over gedaan. Gelukkig waren we nog op tijd en na een vlucht van 2,5 uur landden we op het vliegveld in Malaga. Na een kopje koffie gedronken te hebben met Ricardo, wildden we gaan eten bij Miel y Nata,want we hadden helemaal nog niet gegeten sinds s'ochtends vroeg. Nu had de auto een half jaar stil gestaan en waren we vorige keer te laks geweest, we hadden de auto zonder oplader weggezet. Nu was de accu leeg. Ricardo heeft de auto weer opgeladen met zijn auto, maar we moesten toen wel een stuk gaan rijden om hem op te laden.Geen straf, want het was 23 graden dus we hadden lekker het kapje open. Uiteindelijk hebben we toen eerst maar boodschappen gehaald en hebben we in plaats van lunch gedineerd bij Miel y Nata. Nico ham met meloen en biefstuk met pepersaus, en ik avocado met garnalen en een tong van de grill. Erg lekker! Vandaag was het ook erg lekker weer. We zijn langs de kust naar Nerja gereden waar Nico een kennis heeft die een barretje daar heeft. Daar hebben we een broodje kroket gegeten maar we hadden nog honger en geen zin meer in meer kroketten of frikandellen, dus zijn we ergens anders nog wat tapas gaan eten. Daarna weer terug gereden. We zijn de hele dag weggeweest.